บ้านหลังหนึ่งเลี้ยงสุนัขเอาไว้เฝ้าบ้าน สุนัขตัวนั้น ซื่อสัตย์มาก
ในยามกลางคืนขณะที่มันนอนหลับ หากได้ยินเสียงผิดปกติมัน
ก็จะลุกขึ้นมาเห่าเสมอเพื่อ เตือนภัยเเก่เจ้าของบ้าน คืนหนึ่ง
มันไ้ด้ยินเสียงฝีเท้าคนย่ำใบไม้ดังกรอบเเกรบ เเผ่วเบาที่ใกล้รั้วบ้าน
เเม้จะได้เห็นว่าเป็นใครมันก็ส่งเสียงเห่าคำรามขู่ไว้ก่อน เจ้าหัวขโมย
จึงโยนเนื้อซุบยาเบื่อชิ้นหนึ่งเข้ามาในรั้ว สุนัขเฝ้าบ้านเดินเข้าไปดมๆ
เเต่ก็ไม่กิน มันยังคงเห่าต่อไปจนกระทั่งเจ้าของบ้านออกมาดู เเล้วก็
ช่วยกันจับขโมยได้ในที่สุด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "อามิสสินบนนั้นซื้อความซื่อสัตย์ภัคดีไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น