กวางป่าวิ่งไปในเพิงองุ่นเพื่อซ่อนตัวจากการตามล่า ของนายพราน
" ขอให้ข้าซ่อนตัวด้วยเถิดนะองุ่น " กวางป่ากล่าวอย่างนอบน้อม
องุ่นก็อนุญาติ เมื่อพรานตามมาถึงบริเวณนั้นเเต่ไม่พบกวางป่า ก็จึง
วิ่งไปอีกทางหนึ่ง กวางป่าเห็นว่าปลอดภัยเเล้วจึงกัดพวงองุ่นอย่าง
เอร็ดอร่อย " เจ้ากินข้าทำไมเพื่อนเอ๋ย " ตัวองุ่นถามอย่างน้อยใจ
กวางป่าจึงว่า " ถ้าข้าไม่กินเจ้า ก็มีคนอื่นมากินเจ้าอยู่ดีนั่นเเหละ "
ขณะที่กัดกินพวงองุ่นเอง พรานอีกคนหนึ่งผ่านมาเห็นว่ามีบางสิ่ง
เคลื่อนไหว อยู่ใต้เพิงองุ่นจึงเล็งธนูยิงใส่กวางป่าทันที
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนไม่รู้บุญคุณคนมักประสพความหายนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น