ในสนามที่พวกนกยูงมักจะเดินมันก็ได้พบกับขนนกกลุ่มหนึ่งซึ่งร่วงหล่น
มาจากเหล่านกยูงยามที่มันผลัดขน กาจึงผูกขนนกเหล่านั้นไว้ที่หางของตน
และเดินวางท่าตรงไปยังฝูงนกยูง เมื่อมันเดินเข้ามาใกล้ ฝูงนกยูงก็พบว่า
พวกมันถูกหลอก จึงเดินตรงเข้าไปหาเจ้ากา พร้อมกับจิก และถอนขน
จอมปลอมของมันเสีย ดังนั้นเจ้ากาจึงไม่อาจทำอะไรได้นอกจากเดิน
กลับไปยังฝูงของตนเอง ที่เฝ้าดูพฤติกรรมของมันอยู่ห่างๆ พวกมันรู้สึก
รำคาญเจ้านกตัวนี้เช่นกัน และกล่าวแก่มันว่า "ขนนกหรูเลิศอย่างเดียว
ช่วยให้เป็นนกชั้นสูงไม่ได้"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ความงามในจิตใจคือความงามที่แท้จริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น