พอเห็นวัวเป็นครั้งแรกก็กลับมาคุยกับพ่อของมันว่า "ฉันไปเจอสัตว์ประหลาด
น่ากลัวเข้าตัวหนึ่ง ร่างมันสูงใหญ่อย่างกับภูเขา มีเขาบนหัว หางยาว และกีบเท้า
ของมันแยกออกเป็นสองกีบ" "เฮ้อ เด็กหนอเด็ก" อึ่งอ่างตัวพ่อเอ่ยตอบ
"นั่นมันแค่วัวของชาวนาตระกูลไวท์เท่านั้น แล้วมันก็ไม่ได้ตัวโตขนาดนั้นสักหน่อย
สูงกว่าพ่อแค่นิดเดียว แล้วพ่อก็ทำตัวเองให้ใหญ่กว่านี้ได้สบายๆ เลย ดูสิลูก
ดังนั้นมันจึงพองตัวของมันให้ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นอีก และใหญ่ขึ้นไปอีก
"ใหญ่เท่านี้ใช่ใหม?" อึ่งอ่างตัวพ่อถาม "โอโห ใหญ่กว่านี้เยอะเลย" ลูกอึ่งอ่างตอบ
พ่ออึ่งอ่างจึงพองตัวเองออกอีกครั้งหนึ่ง และถามลูกอึ่งอ่างว่า เจ้าวัวนั่นใหญ่เท่านี้
ใช่หรือไม่ "ใหญ่กว่า พ่อ ใหญ่กว่านี้" ลูกอึ่งอ่างตอบ ดังนั้นพ่ออึ่งอ่างจึงสูดหายใจ
เข้าลึกๆ และพองตัวมากขึ้นและมากขึ้น ตัวของมันบวมเป่งขึ้นมาเรื่อยๆ เป่งขึ้นเรื่อยๆ
แล้วมันก็พูดว่า "พ่อแน่ใจว่าเจ้าวัวน่ะ มันไม่ใหญ่เท่า... " แต่แล้วในวินาทีนั้นเองตัวพ่อ
อึ่งอ่างก็ระเบิดออก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "การหลอกตัวเองย่อมนำไปสู่การทำลายตนเอง
